Galego

  •   Pronuncia: /iŋ.ko.ˈReɾ/ (AFI)

  Verbo intransitivo

incorrer

  1. Realizar algo que merece castigo, reprensión, crítica, etc.; caer nunha falta.
    • Exemplo: Incorreu en falta leve. Incorrer nun delito. O que non cumpra as ordes incorrerá en castigo

      .
  2. Causar ou atraer cara a si un sentimento desfavorábel, ou unha consecuencia negativa.
    • Exemplo: Incorrer no seu odio. Incorreu no seu desprezo. Incorrer en sospeita

      .

Conxugación