insubordinación

Galego

• Etimoloxía: de subordinación e o prefixo in-.

• Pronuncia: /insuβɔɾðinaˈθjoŋ/ (AFI)

Substantivo feminino

insubordinación (sg: insubordinación; pl: insubordinacións)

1. Acción e efecto de insubordinar ou insubordinarse.
2. Falta de subordinación.
3. Actitude daquel que non obedece a quen ten autoridade sobre el.

Sinónimos

• alzamento, levantamento, rebelión, sublevación

Antónimos

• subordinación

Traducións

• Alemán: Widersetzlichkeit ^(de), Gehorsamsverweigerung ^(de)
• Castelán: insubordinación ^(es).
• Chinés: 不服从 ^(zh)
• Francés: insubordination ^(fr)
• Inglés: insubordination ^(en)
• Italiano: insubordinazione ^(it)
• Polaco: niesubordynacja ^(pl), nieposłuszeństwo ^(pl)
• Portugués: insubordinação ^(pt)

Castelán

Substantivo feminino

insubordinación (sg: insubordinación; pl: insubordinaciones)

1. Insubordinación.