medo

Galego

medo¹

• Etimoloxía: do latín metus.

• Pronuncia: /ˈmeðo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

medo (sg: medo; pl: medos)

1. Sentimento de preocupación ou inquietude que se experimenta ante a existencia ou crenza na existencia dun perigo.

Termos relacionados

• medorento

Traducións

• Alemán: Angst ^(de), Furcht ^(de)
• Castelán: miedo ^(es).
• Chinés: 恐怖 ^(zh)
• Esperanto: timo ^(eo)
• Francés: peur ^(fr).
• Inglés: fear ^(en)
• Italiano: paura ^(it)
• Portugués: medo ^(pt)

medo²

• Etimoloxía: do latín medus.

• Pronuncia: /ˈmeðo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

medo

1. Lingua irania da antiga Media.

Substantivo

medo (sg: medo; pl: medos)

1. Habitante de Media (país da antigüidade).

Adxectivo

medo (sg: medo; pl: medos)

1. Relativo ou pertencente a Media e a súa xente.

Traducións

• Castelán: medo ^(es)
• Inglés: Median ^(en)
• Italiano: medo ^(it)
• Portugués: medo ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do latín medus.

Substantivo

medo (sg: medo; pl: medos)

1. Medo.

Adxectivo

medo (sg: medo; pl: medos)

1. Medo

Italiano

• Etimoloxía: do latín medus.

Substantivo

medo (sg: medo; pl: medi)

1. Medo.

Adxectivo

medo (sg: medo; pl: medi)

1. Medo

Portugués

medo¹

• Etimoloxía: do latín metus.

Substantivo masculino

medo (sg: medo; pl: medos)

1. Medo.

medo²

• Etimoloxía: do latín medus.

Substantivo

medo (sg: medo; pl: medos)

1. Medo.

Adxectivo

medo (sg: medo; pl: medos)

1. Medo