milanés

Galego

• Etimoloxía: de Milán.

• Pronuncia: /milaˈnes/ (AFI)

Adxectivo

milanés (ms: milanés; mpl: milaneses; fs: milanesa; fpl: milanesas)

1. Relativo ou pertencente a Milán.

Traducións

• Alemán: mailändisch ^(de)
• Castelán: milanés ^(es)
• Catalán: milanès ^(ca)
• Finés: milanolainen ^(fi)
• Francés: milanais ^(fr)
• Húngaro: milánói ^(hu)
• Inglés: Milanese ^(en)
• Italiano: milanese ^(it)
• Polaco: mediolański ^(pl)
• Portugués: milanês ^(pt)
• Vasco: milandar ^(eu)

Substantivo

milanés (ms: milanés; mpl: milaneses; fs: milanesa; fpl: milanesas)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural de Milán.

Traducións

• Alemán: Mailänder ^(de)
• Castelán: milanés ^(es)
• Catalán: milanès ^(ca)
• Finés: milanolainen ^(fi)
• Francés: Milanais ^(fr)
• Húngaro: milánói ^(hu)
• Inglés: Milanese ^(en)
• Italiano: milanese ^(it)
• Polaco: mediolańczyk ^(pl)
• Portugués: milanês ^(pt)