nariz
Galego
- Etimoloxía: do galego-portugués nariz, do latín vulgar narīcae, "nariz", do latín nares.
- Pronuncia: /naˈɾiθ/, /naˈɾis/ (AFI)
nariz (sg: nariz; pl: narices)
- (Anatomía) Prominencia situada no medio da cara, que intervén na respiración e contén o sentido do olfacto.
- Exemplo: Era un home a un nariz pegado.
- Sinónimos: napia (especialmente cando é grande).
- Observacións: nesta acepción, tamén se utiliza en plural, co mesmo significado.
- Termos relacionados: fosa nasal, narnexar, nasal, olfacto.
- Exemplo: Era un home a un nariz pegado.
- Por extensión, o propio sentido do olfacto.
- Exemplo: Luís tiña o nariz moi fino.
- Exemplo: Luís tiña o nariz moi fino.
- Por extensión, parte saínte dalgúns aparatos ou obxectos.
- Exemplo: O logo da empresa destacaba recén pintado no nariz do avión.
- Exemplo: O logo da empresa destacaba recén pintado no nariz do avión.
- Aroma que desprenden os bos viños.
- Exemplo: Este viño ten un bo nariz.
- Exemplo: Este viño ten un bo nariz.
Termos relacionados
- asomar o nariz
- dar coa porta nos narices
- dar no nariz
- darse de narices
- meter o nariz
- non ver máis alá do seu nariz
- saír [algo] dos narices
- tocar os narices
- tocarse os narices
- torcer o nariz
- de narices, de dous pares de narices
- ata os narices
- por narices
Traducións
Traducións
Aragonés
- Etimoloxía: do latín vulgar narīcae, "nariz", do latín nares.
nariz
Asturiano
- Etimoloxía: do latín vulgar narīcae, "nariz", do latín nares.
nariz (sg: nariz; pl: narices)
Variantes
Caboverdiano
- Etimoloxía: do portugués nariz, do galego-portugués nariz, do latín vulgar narīcae, do latín nares.
nariz
Castelán
- Etimoloxía: do latín vulgar narīcae, "nariz", do latín nares.
nariz (sg: nariz; pl: narices)
Portugués
- Etimoloxía: do galego-portugués nariz, do latín vulgar narīcae, "nariz", do latín nares.
nariz (sg: nariz; pl: narizes)