obtusángulo

Galego

• Etimoloxía: do latín obtusus e angulus.

• Pronuncia: /ɔbtuˈsaŋɡulo̝/ (AFI)

Adxectivo

obtusángulo (ms: obtusángulo; mpl: obtusángulos; fs: obtusángula; fpl: obtusángulas)

1. (Xeometría) Que ten un ángulo obtuso (de máis de 90 graos).

Observacións

• Refírese normalmente a triángulos.

Traducións

• Francés: obtusangle ^(fr)
• Inglés: obtuse-angled ^(en)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da xeometría