orbital

Galego

• Etimoloxía: de órbita e -al.

• Pronuncia: /oɾ.βi.'tal/ (AFI)

Adxectivo

orbital
(sg: orbital; pl: orbitais)

1. Pertencente ou relativo á órbita.
2. (Química) Rexión do espazo arredor do núcleo dun átomo onde existe unha grande probabilidade de encontrar un electrón.

Termos relacionados

orbital atómico, orbital molecular, óso orbital