ouriños

Galego

• Etimoloxía: do latín urina, "urina".

• Pronuncia: [owˈɾi.ɲʊs] (AFI)

Substantivo masculino plural

ouriños

1. (Fisioloxía) Líquido segregado polos riles, composto fundamentalmente por auga (96%) na que van sales disoltas (urea e cloruro sódico), que se expulsa pola uretra no acto da micción.

Sinónimos

• mexo, mexos, urina

Termos relacionados

• mexar, ouriñar
• urina residual
• vexiga, vexiga da urina

Traducións

• Castelán: orina ^(es).
• Francés: urine ^(fr).
• Italiano: urina ^(it)
• Portugués: urina ^(pt).