pantomima

Galego

• Pronuncia: /pantoˈmima̝/ (AFI)

Substantivo feminino

pantomima (sg: pantomima; pl: pantomimas)

1. Representación teatral onde os personaxes exprésanse só mediante xestos e movementos.
2. Acción ou actitude feita ou amosada para enganar.

Termos relacionados

• pantomímico
• pantomimo

Traducións

• Alemán: Pantomime ^(de)
• Bielorruso: пантаміма ^(be)
• Castelán: pantomima ^(es)
• Catalán: pantomima ^(ca)
• Checo: pantomima ^(cs)
• Chinés: 哑剧 ^(zh)
• Francés: pantomime ^(fr)
• Grego: παντομίμα ^(el)
• Inglés: pantomime ^(en)
• Italiano: pantomima ^(it)
• Polaco: pantomima ^(pl)
• Portugués: pantomima ^(pt)
• Ruso: пантомима ^(ru)
• Ucraíno: пантоміма ^(uk)
• Vasco: pantomima ^(eu)

Castelán

Substantivo feminino

pantomima (sg: pantomima; pl: pantomimas)

1. Pantomima.

Catalán

Substantivo feminino

pantomima (sg: pantomima; pl: pantomimes)

1. Pantomima.

Checo

Substantivo feminino

pantomima

1. Pantomima.

Italiano

• Pronuncia: /pan.toˈmi.ma/ (AFI)

Substantivo feminino

pantomima (sg: pantomima; pl: pantomime)

1. Pantomima.

Polaco

Substantivo feminino

pantomima

1. Pantomima.

Portugués

Substantivo feminino

pantomima (sg: pantomima; pl: pantomimas)

1. Pantomima.

Termos relacionados

• pantomímico

Vasco

Substantivo

pantomima

1. Pantomima.