pipa
Galego
- Etimoloxía: do latín vulgar *pipa.
- Pronuncia: /ˈpi.pa̝/ (AFI)
pipa (sg: pipa; pl: pipas)
- Recipiente de madeira destinado a conter líquidos, especialmente viño, máis pequeno ca o bocoi, cunha capacidade media entre douscentos cincuenta e cincocentos litros.
- Instrumento que serve para fumar, composto por un recipiente onde se queima o tabaco e un tubo polo que se aspira o fume. [1]
- Sinónimos: cachimba
Traducións
(2) Instrumento para fumar
Notas
- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para «pipa».
Asturiano
- Etimoloxía: do latín vulgar *pipa.
- Pronuncia: /ˈpi.pa/ (AFI)
pipa (sg: pipa; pl: pipes)
- Pipa (recipiente para líquidos).
- Cachimba, pipa (para fumar).
- (Botánica, Alimentación) Pebida de xirasol.
- (Coloquial) Borracheira.
Termos relacionados
Castelán
pipa1
- Etimoloxía: do latín vulgar *pipa.
- Pronuncia: /ˈpi.pa/ (AFI)
pipa (sg: pipa; pl: pipas)
pipa2
- Etimoloxía: do pepita.
- Pronuncia: /ˈpi.pa/ (AFI)
pipa (sg: pipa; pl: pipas)
Catalán
- Etimoloxía: do latín vulgar *pipa.
- Pronuncia: /ˈpi.pə/ (AFI)
pipa (sg: pipa; pl: pipes)
Termos relacionados
Esloveno
- Etimoloxía: do protoeslavo *pi̋pa.
- Pronuncia: /pìːpa/ (AFI)
pipa (sg: pípa; pl: pípe)
Húngaro
pipa1
- Pronuncia: /'pi.pɒ/ (AFI)
pipa (sg: pipa; pl: pipák)
pipa2
- Pronuncia: /'pi.pɒ/ (AFI)
pipa
Italiano
- Etimoloxía: do latín vulgar *pipa.
- Pronuncia: /ˈpi.pa/ (AFI)
pipa (sg: pipa; pl: pipe)
Portugués
- Etimoloxía: do latín vulgar *pipa.
- Pronuncia: /ˈpi.pɐ/ (AFI)
pipa (sg: pipa; pl: pipas)
- Pipa (recipiente de madeira).
- (Brasil) Papaventos.
- Sinónimos: papagaio.
Serbocroata
- Etimoloxía: do italiano pipa.
- Pronuncia: /pî.pa/ (AFI)
pȉpa (sg: pipa; pl: pipe)
Vasco
- Pronuncia: /'pi.pa/ (AFI)
pipa (sg: pipa; pl: pipak)