pogrom

Galego

• Etimoloxía: do ruso погром (pogrom).

• Pronuncia: [pɔˈɣɾom] (AFI)

Substantivo masculino

pogrom (sg: pogrom; pl: pogroms)

1. Linchamento multitudinario, espontáneo ou premeditado, dun grupo particular, étnico, relixioso ou outro, acompañado da destrución ou o espolio dos seus bens, termo usado para denotar actos de violencia sobre todo contra os xudeus, aínda que tamén se aplicou para outros grupos, como é o caso do linchamento polaco contra as minorías étnicas (alemáns e ucraínos) na Galitsia.

Traducións

• Francés: pogrom ^(fr), pogrome ^(fr)
• Africáner: pogrom ^(af)
• Alemán: Pogrom ^(de)
• Inglés: pogrom ^(en)
• Catalán: pogrom ^(ca)
• Danés: pogrom ^(da)
• Castelán: pogromo ^(es)
• Esperanto: pogromo ^(eo)
• Finés: pogromi ^(fi)
• Grego: πογκρόμ ^(el)
• Hebreo: פוגרום ^(he)
• Húngaro: pogrom ^(hu)
• Indonesio: pogrom ^(id)
• Italiano: pogrom ^(it)
• Neerlandés: pogrom ^(nl)
• Polaco: pogrom ^(pl)
• Portugués: pogrom ^(pt)
• Romanés: pogrom ^(ro)
• Ruso: погром ^(ru) (pogrom)
• Eslovaco: pogrom ^(sk)
• Esloveno: pogrom ^(sl)
• Checo: pogrom ^(cs)
• Ucraíno: погром ^(uk) (pogrom)