purgar

Entrada incompleta Esta páxina está marcada para ser completada. Pode axudar no Galizionario completándoa.

Galego

• Etimoloxía: do latín purgāre, de purgō.

• Pronuncia: /puɾˈɣaɾ/ (AFI)

Verbo

purgar

1. ...

Termos relacionados

• purga
• purgábel, purgable
• purgación
• purgante
• purgativo

Traducións

• Alemán: abführen ^(de)
• Castelán: purgar ^(es)
• Catalán: purgar ^(ca)
• Chinés: 清除 ^(zh)
• Francés: purger ^(fr)
• Inglés: purge ^(en)
• Italiano: purgare ^(it)
• Polaco: robić czystkę ^(pl)
• Portugués: purgar ^(pt)

Conxugación

Verbo semirregular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	purgar
Xerundio	purgando
Participio	purgado, purgada, purgados, purgadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	purgo	purgas	purga	purgamos	purgades	purgan
	Copretérito	purgaba	purgabas	purgaba	purgabamos	purgabades	purgaban
	Pretérito	purguei	purgaches	purgou	purgamos	purgastes	purgaron
	Antepretérito	purgara	purgaras	purgara	purgaramos	purgarades	purgaran
	Futuro	purgarei	purgarás	purgará	purgaremos	purgaredes	purgarán
	Pospretérito	purgaría	purgarías	purgaría	purgariamos	purgariades	purgarían
Modo Subxuntivo	Presente	purgue	purgues	purgue	purguemos	purguedes	purguen
	Pretérito	purgase	purgases	purgase	purgásemos	purgásedes	purgasen
	Futuro	purgar	purgares	purgar	purgarmos	purgardes	purgaren
Modo Imperativo	Afirmativo		purga	purgue1	purguemos	purgade	purguen1
	Negativo		purgues	purgue1	purguemos	purguedes	purguen1
Infinitivo conxugado		purgar	purgares	purgar	purgarmos	purgardes	purgaren

1 Vostede(s)

Castelán

• Etimoloxía: do latín purgāre, de purgō.

Verbo

purgar

1. Purgar.

Catalán

• Etimoloxía: do latín purgāre, de purgō.

Verbo

purgar

1. Purgar.

Portugués

• Etimoloxía: do latín purgāre, de purgō.

Verbo

purgar

1. Purgar.