pusilánime

Galego

• Etimoloxía: do latín pusillanimis.

• Pronuncia: [pusiˈlanime̝] (AFI)

Adxectivo

pusilánime (ms: pusilánime; mpl: pusilánimes; fs: pusilánime; fpl: pusilánimes)

1. Que non ten coraxe ou valentía para acometer algo ou enfrontarse a dificultade e perigos.

Sinónimos

• apoucado
• coitado
• covarde

Antónimos

• atrevido

Termos relacionados

• pusilanimidade

Traducións

• Alemán: verzagt ^(de), kleinmütig ^(de)
• Castelán: pusilánime ^(es).
• Francés: pusillanime ^(fr)
• Inglés: pusillanimous ^(en), fainthearted ^(en), weak-kneed ^(en)
• Italiano: pusillanime ^(it)
• Portugués: pusilânime ^(pt).

Substantivo

pusilánime (ms: pusilánime; mpl: pusilánimes; fs: pusilánime; fpl: pusilánimes)

1. Persoa con tales características.

Traducións

Persoa pusilánime

Castelán: pusilánime (es). Francés: pusillanime (fr) Inglés: pushover (en) Italiano: pusillanime (it) Portugués: pusilânime (pt).