putear

Galego

• Pronuncia: /puteˈaɾ/ (AFI)

Verbo

putear

1. verbo transitivo, voz popular Causar intencionadamente un dano ou molestia a alguén.
2. verbo intransitivo, coloquial Adicarse á prostitución. || Manter relaciós sexuais con prostitutas.

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	putear
Xerundio	puteando
Participio	puteado, puteada, puteados, puteadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	puteo	puteas	putea	puteamos	puteades	putean
	Copretérito	puteaba	puteabas	puteaba	puteabamos	puteabades	puteaban
	Pretérito	puteei	puteaches	puteou	puteamos	puteastes	putearon
	Antepretérito	puteara	putearas	puteara	putearamos	putearades	putearan
	Futuro	putearei	putearás	puteará	putearemos	putearedes	putearán
	Pospretérito	putearía	putearías	putearía	puteariamos	puteariades	putearían
Modo Subxuntivo	Presente	putee	putees	putee	puteemos	puteedes	puteen
	Pretérito	putease	puteases	putease	puteásemos	puteásedes	puteasen
	Futuro	putear	puteares	putear	putearmos	puteardes	putearen
Modo Imperativo	Afirmativo		putea	putee1	puteemos	puteade	puteen1
	Negativo		putees	putee1	puteemos	puteedes	puteen1
Infinitivo conxugado		putear	puteares	putear	putearmos	puteardes	putearen

1 Vostede(s)

Traducións

• Castelán: putear ^(es).
• Catalán: putejar ^(ca).

Castelán

Verbo

putear

1. Putear.