quebrar

Galego

Verbo intransitivo

quebrar

1. Quedar [algo] dividido en anacos.
   • Sinónimos: crebar.
2. Estar [unha empresa] en situación de quebra.
   • Sinónimos: crebar.

Traducións

• Castelán: quebrar ^(es).

Verbo pronominal

quebrarse

1. Sufrir unha hernia.
   • Sinónimos: crebarse.

Traducións

• Castelán: quebrarse ^(es).

Verbo transitivo

quebrar

1. Facer que [algo] se divida en anacos.
   • Sinónimos: crebar.
2. Provocarlle [a alguén] unha hernia.
   • Sinónimos: crebar.

Traducións

• Castelán: quebrar ^(es).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	quebrar
Xerundio	quebrando
Participio	quebrado, quebrada, quebrados, quebradas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	quebro	quebras	quebra	quebramos	quebrades	quebran
	Copretérito	quebraba	quebrabas	quebraba	quebrabamos	quebrabades	quebraban
	Pretérito	quebrei	quebraches	quebrou	quebramos	quebrastes	quebraron
	Antepretérito	quebrara	quebraras	quebrara	quebraramos	quebrarades	quebraran
	Futuro	quebrarei	quebrarás	quebrará	quebraremos	quebraredes	quebrarán
	Pospretérito	quebraría	quebrarías	quebraría	quebrariamos	quebrariades	quebrarían
Modo Subxuntivo	Presente	quebre	quebres	quebre	quebremos	quebredes	quebren
	Pretérito	quebrase	quebrases	quebrase	quebrásemos	quebrásedes	quebrasen
	Futuro	quebrar	quebrares	quebrar	quebrarmos	quebrardes	quebraren
Modo Imperativo	Afirmativo		quebra	quebre1	quebremos	quebrade	quebren1
	Negativo		quebres	quebre1	quebremos	quebredes	quebren1
Infinitivo conxugado		quebrar	quebrares	quebrar	quebrarmos	quebrardes	quebraren

1 Vostede(s)

Castelán

Verbo intransitivo

quebrar

1. Crebar, quebrar (quedar [algo] dividido en anacos).
2. Crebar, quebrar (estar [unha empresa] en situación de quebra).

Verbo pronominal

quebrarse

1. Crebarse, quebrarse.

Verbo transitivo

quebrar

1. Crebar, quebrar (facer que [algo] se divida en anacos).
2. Crebar, quebrar (provocarlle [a alguén] unha hernia).