seducir

Galego

• Etimoloxía: do latín seducĕre.

• Pronuncia: /seðuˈθiɾ/ (AFI)

Verbo

seducir

1. Convencer a alguén mediante argumentos e razóns para que actúe ou pense de determinado xeito.
2. Conseguir mediante argumentos, promesas que unha persoa acepte a ter relacións sexuais.
3. Cativar a alguén, podese tratar de persoas e doutras cousas, ideas, proxectos, etc.

Termos relacionados

• seducíbel, seducible
• sedución
• sedutor

Traducións

• Alemán: verführen ^(de)
• Castelán: seducir ^(es).
• Francés: séduire ^(fr).
• Inglés: seduce ^(en)
• Italiano: sedurre ^(it)
• Polaco: uwodzić ^(pl)
• Portugués: seduzir ^(pt)

Conxugación

Verbo semirregular da 3ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	seducir
Xerundio	seducindo
Participio	seducido, seducida, seducidos, seducidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	seduzo	seduces	seduce	seducimos	seducides	seducen
	Copretérito	seducía	seducías	seducía	seduciamos	seduciades	seducían
	Pretérito	seducín	seduciches	seduciu	seducimos	seducistes	seduciron
	Antepretérito	seducira	seduciras	seducira	seduciramos	seducirades	seduciran
	Futuro	seducirei	seducirás	seducirá	seduciremos	seduciredes	seducirán
	Pospretérito	seduciría	seducirías	seduciría	seduciriamos	seduciriades	seducirían
Modo Subxuntivo	Presente	seduza	seduzas	seduza	seduzamos	seduzades	seduzan
	Pretérito	seducise	seducises	seducise	seducísemos	seducísedes	seducisen
	Futuro	seducir	seducires	seducir	seducirmos	seducirdes	seduciren
Modo Imperativo	Afirmativo		seduce	seduza1		seducide	seduzan1
	Negativo		seduzas	seduza1		seduzades	seduzan1
Infinitivo conxugado		seducir	seducires	seducir	seducirmos	seducirdes	seduciren

1 Vostede(s)

Castelán

• Etimoloxía: do latín seducĕre.

Verbo

seducir

1. Seducir.