solvente
Galego
Pronuncia: [solˈβen.tɪ], [solˈβɛn.tɪ] (AFI)
Adxectivo
solvente
- Que pagou ou pode pagar o que debe ou ha deber.
- Antónimos: insolvente.
- Que é capaz de cumprir unha obrigación, desempeñar un cargo, un labor... cabalmente.
- Antónimos: insolvente.
Traducións
- Castelán: solvente (es)
- Inglés: solvent (en)
- Italiano: solvente (it)
- Portugués: solvente (pt)
- Sueco: solvent (sv)
Substantivo masculino
solvente
- (Química) Substancia líquida que ten a propiedade de disolver outras.
- Termos relacionados: disolvente.
Traducións
Castelán
Substantivo masculino
solvente
Adxectivo
solvente
Italiano
Etimoloxía: de solvere.
- Pronuncia: /sol'vɛnte/ (AFI)
Substantivo masculino
solvente (sg: solvente; pl: solventi)
- (Química) Disolvente.
- (Química) Solvente.
Adxectivo
solvente
Portugués
Substantivo masculino
solvente
Adxectivo
solvente