tragacanto

Galego

• Pronuncia: /tɾaɣaˈkanto̝/ (AFI)

Substantivo masculino

tragacanto (sg: tragacanto; pl: tragacantos)

1. (Botánica) Planta arbustiva da familia das papilonáceas, especialmente Astracantha gummifer ou Astragalus gummifer, orixinario de Asia menor.
2. (Alimentación) Polisacárido natural resinoso branco obtido do talo de varias especies de Astragalus, que se emprega na industria alimentaria, farmacéutica e téxtil.
   • Sinónimos: goma de tragacanto.
   • Observacións: Número CE: E-413, empregado como emulxente, espesante, xelificante ou estabilizante.

Traducións

• Alemán: Traganth ^(de)
• Castelán: tragacanto ^(es), goma tragacanto ^(es), goma adragante ^(es)
• Chinés: 蓍 ^(zh)
• Francés: gomme adragante ^(fr), tragacanthe ^(fr)
• Inglés: tragacanth ^(en), gum tragacanth ^(en)
• Portugués: tragacanto ^(pt)