triongl

Galés

• Etimoloxía: composto de tri e ongl, do latín triangŭlus, de angulus e o prefixo tri-.

• Pronuncia: /ˈtriː.ɔŋl/, [ˈtʰriːɔŋl̩] (AFI)

Substantivo

triongl (sg: triongl; pl: trionglau)

1. (Xeometría) Triángulo.