truán

Galego

• Pronuncia: [tɾuˈaŋ] (AFI)

Adxectivo

truán (ms: truán; mpl: truáns; fs: truá; fpl: truás)

1. Que anda dun sitio para outro e que comete pequenos furtos ou fraudes e engana con habilidade.
   • Sinónimos: tuno.
2. Preguiceiro.

Substantivo

truán (ms: truán; mpl: truáns; fs: truá; fpl: truás)

1. Persoa que anda dun sitio para outro e que comete pequenos furtos ou fraudes e engana con habilidade.
   • Sinónimos: moinante, tunante, tuno.
2. Preguiceiro.