Galego

  •   Pronuncia: [tɾuˈaŋ] (AFI)

  Adxectivo

truán (ms: truán; mpl: truáns; fs: truá; fpl: truás)

  1. Que anda dun sitio para outro e que comete pequenos furtos ou fraudes e engana con habilidade.
  2. Preguiceiro.

  Substantivo

truán (ms: truán; mpl: truáns; fs: truá; fpl: truás)

  1. Persoa que anda dun sitio para outro e que comete pequenos furtos ou fraudes e engana con habilidade.
  2. Preguiceiro.