tuna

Galego

• Etimoloxía: do francés tune.

• Pronuncia: [ˈtu.nɐ] (AFI)

Substantivo feminino

tuna (sg: tuna; pl: tunas)

1. (Música) Grupo de estudantes vestidos cunha combinación de vestimentas antigas e que interpretan temas musicais do folclore español e latinoamericano. De carácter alegre e pícaro, as tunas naceron en España ao redor do século xv e no último século apareceron tunas en diferentes partes de Europa e América Latina debido ao carácter viaxeiro destas agrupacións.

Termos relacionados

• tuno

Traducións

• Castelán: tuna ^(es)
• Portugués: tuna ^(pt)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da música

Modelo:-ake-

Substantivo

tuna

1. Auga.

Apalaí

Substantivo

tuna

1. Auga.

Castelán

• Etimoloxía: do francés tune.

Substantivo feminino

tuna (sg: tuna; pl: tunas)

1. (Música) Tuna.

Inglés

• Etimoloxía: do latín thunnus, do grego antigo θύννος, thynnos.

Substantivo

tuna

1. (Ictioloxía) Atún.

Portugués

• Etimoloxía: do francés tune.

Substantivo feminino

tuna (sg: tuna; pl: tunas)

1. (Música) Tuna.

Modelo:-yar-

Substantivo

tuna

1. Auga.