turinés

Galego

• Pronuncia: /tuɾiˈnes/ (AFI)

Substantivo

turinés (ms: turinés; mpl: turineses; fs: turinesa; fpl: turinesas)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural de Turín.

Traducións

• Alemán: Turiner ^(de)
• Castelán: turinés ^(es)
• Catalán: torinès ^(ca)
• Francés: Turinois ^(fr)
• Inglés: Turinese ^(en)
• Italiano: torinese ^(it)
• Polaco: turyńczyk ^(pl)
• Portugués: turinês ^(pt)
• Ruso: туринец ^(ru)
• Vasco: turindar ^(eu)

Adxectivo

turinés (ms: turinés; mpl: turineses; fs: turinesa; fpl: turinesas)

1. Relativo ou pertencente a Turín.

Traducións

• Alemán: turinisch ^(de)
• Castelán: turinés ^(es)
• Catalán: torinès ^(ca)
• Francés: turinois ^(fr)
• Inglés: Turinese ^(en)
• Italiano: torinese ^(it)
• Polaco: turyński ^(pl)
• Portugués: turinês ^(pt)
• Ruso: туринский ^(ru)
• Vasco: turindar ^(eu)