viaxar

Galego

• Etimoloxía: de viaxe e -ar.

• Pronuncia: /bj.a.ˈʃaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

viaxar

1. Trasladarse dun lugar a outro.
2. Trasladarse a outro lugar ou país para coñecelo.
3. Ser transportada algunha cousa ao seu punto de destino.

Traducións

• Alemán: reisen ^(de), wandern ^(en)
• Árabe: سافر ^(ar)
• Bretón: beajiñ ^(br)
• Castelán: viajar ^(es)
• Catalán: viatjar ^(ca)
• Chinés: 旅行 ^(zh)
• Finés: matkustaa ^(fi)
• Francés: voyager ^(fr)
• Grego: ταξιδεύω ^(el)
• Hebreo: לטייל ^(he)
• Inglés: travel ^(en), voyage ^(en)
• Italiano: viaggiare ^(it)
• Polaco: podróżować ^(pl), przemierzać ^(pl)
• Portugués: viajar ^(pt)
• Ruso: путешествовать ^(ru)
• Vasco: bidaiatu ^(eu)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	viaxar
Xerundio	viaxando
Participio	viaxado, viaxada, viaxados, viaxadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	viaxo	viaxas	viaxa	viaxamos	viaxades	viaxan
	Copretérito	viaxaba	viaxabas	viaxaba	viaxabamos	viaxabades	viaxaban
	Pretérito	viaxei	viaxaches	viaxou	viaxamos	viaxastes	viaxaron
	Antepretérito	viaxara	viaxaras	viaxara	viaxaramos	viaxarades	viaxaran
	Futuro	viaxarei	viaxarás	viaxará	viaxaremos	viaxaredes	viaxarán
	Pospretérito	viaxaría	viaxarías	viaxaría	viaxariamos	viaxariades	viaxarían
Modo Subxuntivo	Presente	viaxe	viaxes	viaxe	viaxemos	viaxedes	viaxen
	Pretérito	viaxase	viaxases	viaxase	viaxásemos	viaxásedes	viaxasen
	Futuro	viaxar	viaxares	viaxar	viaxarmos	viaxardes	viaxaren
Modo Imperativo	Afirmativo		viaxa	viaxe1	viaxemos	viaxade	viaxen1
	Negativo		viaxes	viaxe1	viaxemos	viaxedes	viaxen1
Infinitivo conxugado		viaxar	viaxares	viaxar	viaxarmos	viaxardes	viaxaren

1 Vostede(s)