vincular
Galego
- Pronuncia: [biŋ.kuˈlaɾ] (AFI)
vincular1
vincular
- Establecer ou detectar unha conexión entre dúas ou máis cousas ou persoas; crear un vínculo, vencello ou relación.
- Antónimos: desconectar, desligar, desvencellar, desvincular, desunir.
- Someter, suxeitar ou atar algo a unha obrigación ou á vontade doutro.
- Facer que algo sexa permanente, continuo ou perpetuo, especialmente un exercicio ou cargo.
- (Dereito) Asegurar certos bens ou fondo para perpetuar o seu emprego por parte de determinados beneficiarios.
- Antónimos: desvincular.
Traducións
- Castelán: vincular (es).
- Catalán: vincular (ca).
- Inglés: bind (en), link (en)
- Portugués: vincular (pt).
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
Infinitivo | vincular |
Xerundio | vinculando |
Participio | vinculado, vinculada, vinculados, vinculadas |
1 Vostede(s) |
vincular2
- Etimoloxía: de vínculo.
vincular (ms: vincular; mpl: vinculares; fs: vincular; fpl: vinculares)
- Relativo ou pertencente ao vínculo.
Traducións
Castelán
vincular1
vincular
vincular2
- Etimoloxía: de vínculo.
vincular
Catalán
vincular
Portugués
vincular1
vincular
vincular2
- Etimoloxía: de vínculo.
vincular