wind

Grafías semellantes:     Wind

Africáner

• Etimoloxía: do neerlandés wind.

• Pronuncia: /vənt/ (AFI)

• Escoitar: af (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

wind (sg: wind; pl: winde)

1. (Meteoroloxía) Vento, aire en movemento.

Inglés

wind¹

• Etimoloxía: do inglés antigo wind.

• Pronuncia: /wɪnd/ (AFI)

• Escoitar: en (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

wind (sg: wind; pl: winds)

1. (Meteoroloxía) Vento, aire en movemento.
2. (Reino Unido) (Medicina) Gases, flato.
3. Alento.
4. Instrumento de vento.

Expresións relacionadas

• break wind
• get wind of
• get the wind up: preocuparse.
• have the wind up: estar preocupado.
• in the wind
• put the wind up somebody: dar un susto a alguén
• see which way the wind is blowing
• take the wind out of somebody’s sails
• winds of change

Verbo transitivo

wind

1. Deixar sen alento.
2. Facer eructar.

wind²

• Etimoloxía: do inglés medio wynden, do inglés antigo windan, do protoxermánico *windaną.

• Pronuncia: /waɪnd/ (AFI)

• Escoitar: en (Ficheiro ─ axuda)

Verbo transitivo

wind

1. Enrolar, enroscar, envolver.
2. Dar corda a (reloxo, xoguete etc.).
3. (Río, camiño etc.) Serpear.

Neerlandés

• Etimoloxía: do neerlandés medio wint, do neerlandés antigo wint, do protoxermánico occidental *wind, do protoxermánico *windaz-, do protoindoeuropeo *h₂wéh₁n̥ts.

• Pronuncia: /ʋɪnt/ (AFI)

• Escoitar: nl (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

wind (sg: wind; pl: winde)

1. (Meteoroloxía) Vento, aire en movemento.
2. (Medicina) Gases, flato.