Océano

Grafías semellantes:     Oceano ,    oceano ,    océano

Galego

• Etimoloxía: do latín Oceanus, do grego antigo Ὠκεανός (Ōkeanós).

• Pronuncia: /ɔˈθeano̝/ (AFI)

Nome propio

Océano

1. (Mitoloxía) Na mitoloxía grega era o deus das augas, un titán, fillo de Urano e Xea.

Traducións

• Alemán: Okeanos ^(de)
• Asturiano: Océanu ^(ast)
• Castelán: Océano ^(es)
• Catalán: Oceà ^(ca)
• Francés: Océan ^(fr)
• Grego: Ωκεανός ^(el)
• Inglés: Oceanus ^(en)
• Italiano: Oceano ^(it)
• Polaco: Okeanos ^(pl)
• Portugués: Oceano ^(pt)
• Ruso: Океан ^(ru)
• Vasco: Ozeano ^(eu)

Castelán

• Etimoloxía: do latín Oceanus, do grego antigo Ὠκεανός (Ōkeanós).

Nome propio

Océano

1. (Mitoloxía) Océano.