abalanzar

Galego

• Pronuncia: [a.βa.laŋˈθaɾ] (AFI)

Verbo

abalanzar

1. Poñer no fiel dunha balanza.
2. Determinar o peso por medio dunha balanza.
   • Sinónimos: pesar.
3. Manter nivelado un obxecto.
   • Sinónimos: equilibrar, nivelar.
4. Lanzar con forza algo.
   • Sinónimos: arrebolar, guindar.
5. Facer que algo se dirixa con forza contra algo ou alguén.
6. Ser algo o motivo que provoca a facer algo.
   • Sinónimos: impulsar, mover.
7. Botarse con forza alguén contra outro.
   • Sinónimos: botarse, lanzarse, saltar.
8. Tomar de súpeto unha decisión e realizala ao instante.
   • Sinónimos: atreverse, decidirse.

Conxugación

Verbo semirregular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	abalanzar
Xerundio	abalanzando
Participio	abalanzado, abalanzada, abalanzados, abalanzadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	abalanzo	abalanzas	abalanza	abalanzamos	abalanzades	abalanzan
	Copretérito	abalanzaba	abalanzabas	abalanzaba	abalanzabamos	abalanzabades	abalanzaban
	Pretérito	abalancei	abalanzaches	abalanzou	abalanzamos	abalanzastes	abalanzaron
	Antepretérito	abalanzara	abalanzaras	abalanzara	abalanzaramos	abalanzarades	abalanzaran
	Futuro	abalanzarei	abalanzarás	abalanzará	abalanzaremos	abalanzaredes	abalanzarán
	Pospretérito	abalanzaría	abalanzarías	abalanzaría	abalanzariamos	abalanzariades	abalanzarían
Modo Subxuntivo	Presente	abalance	abalances	abalance	abalancemos	abalancedes	abalancen
	Pretérito	abalanzase	abalanzases	abalanzase	abalanzásemos	abalanzásedes	abalanzasen
	Futuro	abalanzar	abalanzares	abalanzar	abalanzarmos	abalanzardes	abalanzaren
Modo Imperativo	Afirmativo		abalanza	abalance1	abalancemos	abalanzade	abalancen1
	Negativo		abalances	abalance1	abalancemos	abalancedes	abalancen1
Infinitivo conxugado		abalanzar	abalanzares	abalanzar	abalanzarmos	abalanzardes	abalanzaren

1 Vostede(s)