alterno

Galego

• Pronuncia: /alˈtɛɾ.no̝/ (AFI)

Adxectivo

alterno (ms: alterno; mpl: alternos; fs: alterna; fpl: alternas)

1. Que está, ocorre ou se realiza despois doutra cousa, nunha sucesión que se repite.
2. Unha [división do tempo] si e outra non.
   • Exemplo: O pai só pode estar cos fillos os fins de semana alternos.
     
     
3. (Botánica) [Folla] que non é igual a outra á mesma altura e aos dous lados do talo ou a póla, senón que entre cada dúas nun lado hai outra no oposto.

Traducións

• Castelán: alterno ^(es).
• Inglés: alternate ^(en).
• Portugués: alterno ^(pt).

Castelán

Adxectivo

alterno (ms: alterno; mpl: alternos; fs: alterna; fpl: alternas)

1. Alterno (despois doutra cousa nunha sucesión).
2. Alterno (un si e outro non).
3. (Botánica) Alterno.

Portugués

Adxectivo

alterno (ms: alterno; mpl: alternos; fs: alterna; fpl: alternas)

1. Alterno (despois doutra cousa nunha sucesión).
2. Alterno (un si e outro non).
3. (Botánica) Alterno.