Galego

  •   Pronuncia: [ɔ.koˈreɾ] (AFI)

  Verbo intransitivo

ocorrer

  1. Ter lugar [un feito ou situación].

  Verbo pronominal

ocorrerse

  1. Pasar pola cabeza, vir de repente á mente.

Observacións

  • Emprégase só en infinivo, xerundio e participio, e nas terceiras persoas de singular e plural.

Traducións

Conxugación


Portugués

  Verbo

ocorrer

  1. Ocorrer.