Galego

  •   Pronuncia: /bokeˈaɾ/ (AFI)

  Verbo intransitivo

boquear

  1. Abrir a boca para coller ar.
  2. Abrir a boca de xeito involuntario por mor do sono, o aburrimento ou a fame.

Conxugación


Traducións


Castelán

  Verbo

boquear

  1. Boquear.