Inglés

  Substantivo

butt (sg: butt; pl: butts)

  1. Culata.
  2. Extremo.
  3. Cabicha.
  4. Branco [dun chiste ou unha crítica].
  5. Cabezada, cacheirada, cacholada.
  6. Topada [asestada por un cabrón ou unha cabra].
  7. Barril, bocoi, pipa, pipote, tonel.
  8. (Coloquial) Cachas, cu, nádegas, pousadoiro, traseiro.
presente presente
(3ª persoa)
pretérito participio xerundio
butt butts butted butted butting

  Verbo transitivo

butt

  1. Dar unha cabezada.
  2. Cotenar, topar, turrar [un cabrón ou unha cabra].