caíño branco

Galego

• Etimoloxía: composto de caíño e branco.

• Pronuncia: /kaˈiɲo̝ ˈbɾaŋko̝/ (AFI)

Locución substantiva masculina

caíño branco (sg: caíño branco; pl: caíños brancos)

1. (Alimentación) Variedade autóctona galega de uva branca. Ten acios de tamaño mediano. Os seus bagos presentan cor verde amarelada. Emprégase para facer viños do Monterrei e das Rías Baixas, así como o vinho verde.
2. (Alimentación) Viño feito con esta uva.

Termos relacionados

• caíño bravo, caíño tinto, cachón

Traducións

• Castelán: caíño blanco ^(es)
• Inglés: caíño blanco ^(en)
• Portugués: cainho de Moreira ^(pt)