caiñar

Galego

• Pronuncia: /kaiˈɲaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

caiñar

1. Pedir un animal ou persoa con insistencia algo xemendo.

Sinónimos

• cuincar
• cuiñar

Traducións

• Castelán: gemir ^(es), lloriquear ^(es)
• Francés: geindre ^(fr), gémir ^(fr)
• Inglés: moan ^(en)
• Portugués: gemer ^(pt)

Conxugación

Verbo semirregular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	caiñar
Xerundio	caiñando
Participio	caiñado, caiñada, caiñados, caiñadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	caíño	caíñas	caíña	caiñamos	caiñades	caíñan
	Copretérito	caiñaba	caiñabas	caiñaba	caiñabamos	caiñabades	caiñaban
	Pretérito	caiñei	caiñaches	caiñou	caiñamos	caiñastes	caiñaron
	Antepretérito	caiñara	caiñaras	caiñara	caiñaramos	caiñarades	caiñaran
	Futuro	caiñarei	caiñarás	caiñará	caiñaremos	caiñaredes	caiñarán
	Pospretérito	caiñaría	caiñarías	caiñaría	caiñariamos	caiñariades	caiñarían
Modo Subxuntivo	Presente	caíñe	caíñes	caíñe	caiñemos	caiñedes	caíñen
	Pretérito	caiñase	caiñases	caiñase	caiñásemos	caiñásedes	caiñasen
	Futuro	caiñar	caiñares	caiñar	caiñarmos	caiñardes	caiñaren
Modo Imperativo	Afirmativo		caíña	caíñe1		caiñade	caíñen1
	Negativo		caíñes	caíñe1		caiñedes	caíñen1
Infinitivo conxugado		caiñar	caiñares	caiñar	caiñarmos	caiñardes	caiñaren

1 Vostede(s)