cuincar

Galego

• Pronuncia: /kuiŋˈkaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

cuincar

1. Facer as súas voces os porcinos.
   • Sinónimos: cuiñar.
2. Laiar un can.
   • Sinónimos: cuiñar.
3. Pedir un animal ou persoa con insistencia algo xemendo.
   • Sinónimos: caiñar, choromicar, cuiñar.

Conxugación

Verbo semirregular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	cuincar
Xerundio	cuincando
Participio	cuincado, cuincada, cuincados, cuincadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	cuínco	cuíncas	cuínca	cuincamos	cuincades	cuíncan
	Copretérito	cuincaba	cuincabas	cuincaba	cuincabamos	cuincabades	cuincaban
	Pretérito	cuinquei	cuincaches	cuincou	cuincamos	cuincastes	cuincaron
	Antepretérito	cuincara	cuincaras	cuincara	cuincaramos	cuincarades	cuincaran
	Futuro	cuincarei	cuincarás	cuincará	cuincaremos	cuincaredes	cuincarán
	Pospretérito	cuincaría	cuincarías	cuincaría	cuincariamos	cuincariades	cuincarían
Modo Subxuntivo	Presente	cuínque	cuínques	cuínque	cuinquemos	cuinquedes	cuínquen
	Pretérito	cuincase	cuincases	cuincase	cuincásemos	cuincásedes	cuincasen
	Futuro	cuincar	cuincares	cuincar	cuincarmos	cuincardes	cuincaren
Modo Imperativo	Afirmativo		cuínca	cuínque1		cuincade	cuínquen1
	Negativo		cuínques	cuínque1		cuinquedes	cuínquen1
Infinitivo conxugado		cuincar	cuincares	cuincar	cuincarmos	cuincardes	cuincaren

1 Vostede(s)