Galego

  •   Pronuncia: /kalafateˈaɾ/ (AFI)

  Verbo transitivo

calafatear

  1. (Mariña) Selar con estopa e brea as xuntas das táboas das embarcacións, para impremeabilizalas, unha das últimas tarefas a realizar en dique seco antes da botadura.

Traducións

Conxugación