Galego

  •   Pronuncia: /kanˈtaɾ/ (AFI)

  Verbo transitivo e intransitivo

cantar

  1. Producir coa voz sons melodiosos.
    • O mariñeiro ouviu o canto das sereas.
  2. Emitir a súa voz un paxaro.
  3. (Coloquial) Confesar algo, normalmente baixo algún tipo de presión.
    • O detido cantou todo canto sabía.
  4. (Deportes) Cando se comete algún erro importante no xogo.
    • O porteiro cantou na saída.


Exemplos e citas:

  • Poema: Quero cantar sin gaita de Luis Pimentel, (Sombra do aire na herba, Vigo: Galaxia, 1959).

Conxugación

Termos relacionados

Traducións


Castelán

  Verbo transitivo e intransitivo

cantar

  1. Cantar.

Catalán

  Verbo transitivo e intransitivo

cantar

  1. Cantar.

Portugués

  Verbo transitivo e intransitivo

cantar

  1. Cantar.