chanta

Galego

• Etimoloxía: do latín planta.

• Pronuncia: /ˈt͡ʃanta̝/ (AFI)

Substantivo feminino

chanta (sg: chanta; pl: chantas)

1. Pedra grande en forma de lousa que se emprega para cercar un lugar.
   • Sinónimos: anta, chanteiro, chanto, vargo.
2. Pau que se crava no chan.
   • Sinónimos: chanto.
3. (Arqueoloxía) Nunha construción megalítica, pedra grande da cámara e o corredor.