chanto

Galego

• Etimoloxía: de chantar.

• Pronuncia: /ˈt͡ʃanto̝/ (AFI)

Substantivo feminino

chanto (sg: chanto; pl: chantos)

1. Pedra grande en forma de lousa que se emprega para cercar un lugar.
   • Sinónimos: anta, chanteiro, chanta, vargo.
2. Pau que se crava no chan.
   • Sinónimos: chanta.
3. (Xeoloxía) Anaco dunha pedra que sae dunha estrutura follada ou xistosa.