cobra

Grafías semellantes:     còbra ,    cobră

Galego

diferentes especies de cobras (1).

unha cobra (2).

• Etimoloxía: do galego-portugués coobra, coovra, cohobra; do latín colubra, forma feminina de coluber.

• Pronuncia: [ˈkɔ.βɾɐ] (AFI)

Substantivo feminino

cobra (sg: cobra; pl: cobras)

1. (Zooloxía) Réptil sen patas da suborde Serpentes, cun corpo delgado e longo, e lingua en forma de garfo.
   • Sinónimos: becha, bicha, serpe, cóbrega, serpente, ofidio.
   • Hipónimos: boa, víbora, pitón, cobregón.
   • Termos relacionados: cobra rateira, cobra de escada, cobra riscada, cobra de colar, cobra de auga, cobra viperina, cobra de ferradura, cobra lagarteira meridional, cobra lisa meridional, cobra lagarteira común, cobra lisa común, cobra cega, cobra do mar, pan de cobra.
2. (Zooloxía) Serpe velenosa da familia Elapidae, habitante das zonas cálidas de Asia e África, que se caracteriza por despregar unha capucha aplanando as vértebras da cabeza cando están irritadas.

Traducións

(1) Réptil da suborde Serpentes.

Africáner: slang (af). Albanés: gjarpër (sq) Alemán: Schlange (de). Amhárico: እባብ (am). Árabe: ثعبان (ar). Aragonés: serpient (an). Armenio: օձ (hy). Asturiano: serpiente (ast), culiebra (ast). Azarí: ilan (az). Baskir: йылан (ba). Bengalí: সাপ (bn). Bielorruso: змяя (be). Bosníaco: zmija (bs). Bretón: naer (br).

Búlgaro: змия (bg). Buriato de Rusia: могой (bxr). Castelán: serpiente (es). Catalán: serp (ca), serpiente (ca). Checheno: лаьхьа (ce). Checo: had (cs). Cheién: šé'šenovôtse (chy). Croata: zmija (hr). Danés: slange (da). Esperanto: serpento (eo). Estoniano: madu (et). Feroés: slanga (fo). Finés: käärme (fi). Francés: serpent (fr). Frisón: slang (fy).

Frisón setentrional: slaang (frr). Gaélico escocés: nathair (gd). Galés: neidr (cy). Grego: φίδι (el). Hebreo: נחש (he). Hindi: साँप (hi). Húngaro: kígyó (hu). Kurdo central: مار (ckb). Inglés: snake (en), serpent (en). Inglés antigo: snaca (ang). Irlandés: nathair (ga). Islandés: slanga (is). Italiano: serpente (it). Persa: مار (fa). Vasco: suge (eu).

(2) Réptil elápido.

Albanés: kobra (sq). Alemán: Kobra (de). Árabe: كوبرا (ar). Bretón: kobra (br). Castelán: cobra (es). Catalán: cobra (ca). Checo: kobra (cs). Cheién: a'kėstséašé'šenovȯtse (chy). Croata: kobra (hr). Danés: kobra (da). Esperanto: kobro (eo).

Francés: cobra (fr). Gaélico escocés: còbra (gd). Grego: κόμπρα (el). Hebreo: קוברה (he). Húngaro: kobra (hu). Inglés: cobra (en). Irlandés: cobra (ga). Italiano: cobra (it). Persa: کبرا (fa). Polaco: kobra (pl). Portugués: cobra (pt).

Romanés: cobră (ro). Ruso: кобра (ru). Serbio: кобра (sr). Suahili: fira (sw). Sueco: kobra (sv). Taxico: кубро (tg). Turco: kobra (tr). Ucraíno: кобра (uk). Vasco: kobra (eu). Xaponés: コブラ (ja).

Castelán

• Etimoloxía: do portugués cobra, do galego-portugués coobra, coovra, cohobra; do latín colubra, forma feminina de coluber.

Substantivo feminino

cobra

1. (Zooloxía) Cobra, serpe velenosa da familia Elapidae.

Catalán

• Etimoloxía: do portugués cobra, do galego-portugués coobra, coovra, cohobra; do latín colubra, forma feminina de coluber.

Substantivo feminino

cobra

1. (Zooloxía) Cobra, serpe velenosa da familia Elapidae.

Francés

• Etimoloxía: do portugués cobra, do galego-portugués coobra, coovra, cohobra; do latín colubra, forma feminina de coluber.

• Escoitar: «cobra» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

cobra

1. (Zooloxía) Cobra, serpe velenosa da familia Elapidae.

Inglés

• Etimoloxía: do portugués cobra, do galego-portugués coobra, coovra, cohobra; do latín colubra, forma feminina de coluber.

Substantivo

cobra

1. (Zooloxía) Cobra, serpe velenosa da familia Elapidae.

Irlandés

• Etimoloxía: do portugués cobra, do galego-portugués coobra, coovra, cohobra; do latín colubra, forma feminina de coluber.

Substantivo

cobra

1. (Zooloxía) Cobra, serpe velenosa da familia Elapidae.

Italiano

• Etimoloxía: do portugués cobra, do galego-portugués coobra, coovra, cohobra; do latín colubra, forma feminina de coluber.

Substantivo

cobra

1. (Zooloxía) Cobra, serpe velenosa da familia Elapidae.

Portugués

• Etimoloxía: do galego-portugués coobra, coovra, cohobra; do latín colubra, forma feminina de coluber.

Substantivo feminino

cobra

1. (Zooloxía) Cobra, réptil sen patas da suborde Serpentes.
2. (Zooloxía) Cobra, serpe velenosa da familia Elapidae.