coerción

Galego

• Etimoloxía: do latín coercitio.

• Pronuncia: /koɛɾˈθjoŋ/ (AFI)

Substantivo feminino

coerción (sg: coerción; pl: coercións)

1. Acción e efecto de obrigar a unha acción ou constrinxir ou modificar unha conduta.
2. Acción e efecto de reprimir ou coartar, de forzar a alguén a cumprir co seu deber.
3. Forza constritiva aplicada sobre a sociedade ou parte dela para obrigala a realizar cousas de certo xeito.

Termos relacionados

• coercíbel
• coercibilidade
• coercible

Traducións

• Alemán: Nötigung ^(de)
• Castelán: coerción ^(es).
• Catalán: coerció ^(ca)
• Chinés: 胁迫 ^(zh)
• Francés: coercion ^(fr), coercition ^(fr)
• Inglés: coercion ^(en)
• Italiano: coercizione ^(it)
• Portugués: coerção ^(pt)

Castelán

• Etimoloxía: do latín coercitio.

Substantivo feminino

coerción (sg: coerción; pl: coerciones)

1. Coerción.