computar

Galego

• Etimoloxía: do latín computare.

• Pronuncia: /kompuˈtaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

computar

1. (Matemáticas) Contar ou calcular algo mediante a utilización de números.
2. Sumar, medir.

Observacións

• Os primeiros cristiáns para realizar o calendario, decían "computus" para calcular os días festivos que non tiñan data fixa.

Traducións

• Alemán: rechnen ^(de)
• Castelán: computar ^(es)
• Catalán: computar ^(ca)
• Francés: calculer ^(fr), compter ^(fr)
• Inglés: comput ^(en)
• Italiano: computare ^(it)
• Neerlandés: tellen ^(nl), rekenen ^(nl), berekenen ^(nl), meten ^(nl)
• Portugués: computar ^(pt)

Véxase tamén

• Apéndice:Léxico das matemáticas

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	computar
Xerundio	computando
Participio	computado, computada, computados, computadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	computo	computas	computa	computamos	computades	computan
	Copretérito	computaba	computabas	computaba	computabamos	computabades	computaban
	Pretérito	computei	computaches	computou	computamos	computastes	computaron
	Antepretérito	computara	computaras	computara	computaramos	computarades	computaran
	Futuro	computarei	computarás	computará	computaremos	computaredes	computarán
	Pospretérito	computaría	computarías	computaría	computariamos	computariades	computarían
Modo Subxuntivo	Presente	compute	computes	compute	computemos	computedes	computen
	Pretérito	computase	computases	computase	computásemos	computásedes	computasen
	Futuro	computar	computares	computar	computarmos	computardes	computaren
Modo Imperativo	Afirmativo		computa	compute1	computemos	computade	computen1
	Negativo		computes	compute1	computemos	computedes	computen1
Infinitivo conxugado		computar	computares	computar	computarmos	computardes	computaren

1 Vostede(s)