convivir

Galego

• Etimoloxía: do latín convivĕre.

• Pronuncia: /kombiˈβiɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

convivir

1. Vivir en conxunto varias persoas.
   • Sinónimos: cohabitar.
2. Existir algo ao mesmo tempo que outras cousas.
   • Sinónimos: coexistir.

Traducións

• Castelán: convivir ^(es)
• Italiano: convivere ^(it)
• Portugués: conviver ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 3ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	convivir
Xerundio	convivindo
Participio	convivido, convivida, convividos, convividas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	convivo	convives	convive	convivimos	convivides	conviven
	Copretérito	convivía	convivías	convivía	conviviamos	conviviades	convivían
	Pretérito	convivín	conviviches	conviviu	convivimos	convivistes	conviviron
	Antepretérito	convivira	conviviras	convivira	conviviramos	convivirades	conviviran
	Futuro	convivirei	convivirás	convivirá	conviviremos	conviviredes	convivirán
	Pospretérito	conviviría	convivirías	conviviría	conviviriamos	conviviriades	convivirían
Modo Subxuntivo	Presente	conviva	convivas	conviva	convivamos	convivades	convivan
	Pretérito	convivise	convivises	convivise	convivísemos	convivísedes	convivisen
	Futuro	convivir	convivires	convivir	convivirmos	convivirdes	conviviren
Modo Imperativo	Afirmativo		convive	conviva1		convivide	convivan1
	Negativo		convivas	conviva1		convivades	convivan1
Infinitivo conxugado		convivir	convivires	convivir	convivirmos	convivirdes	conviviren

1 Vostede(s)

Castelán

• Etimoloxía: do latín convivĕre.

Verbo intransitivo

convivir

1. Convivir.