copela

Galego

copela¹

• Etimoloxía: do latín cupa.

• Pronuncia: /koˈpɛla̝/ (AFI)

Substantivo feminino

copela (sg: copela; pl: copelas)

1. Crisol de paredes porosas, para ensaiar ou purificar minerais.

Termos relacionados

• copelación
• copelar

Traducións

• Castelán: copela ^(es)
• Francés: coupelle ^(fr)
• Inglés: cupel ^(en)
• Portugués: copela ^(pt)
• Armenio: քուրայ ^(hy)
• Alemán: Treibherd ^(de), Probiertiegel ^(de), Kupelle ^(de)
• Ido: kupelo ^(io)
• Italiano: coppella ^(it)
• Ruso: тиге́ль ^(ru)
• Galés: ciwpel ^(cy), coethlestr ^(cy), llestr coethi ^(cy)

copela²

• Pronuncia: /koˈpɛla̝/ (AFI)

Substantivo feminino

copela (sg: copela; pl: copelas)

1. (Metroloxía) Medida de capacidade, equivalente a entre un e dous litros.