correo

Galego

• Etimoloxía: do catalán correu, e este do francés antigo corlieu, de corir, 'correr' e lieu, 'lugar'.

• Pronuncia: /ko.ˈreʊ/ (AFI)

Substantivo masculino

correo (sg: correo; pl: correos)

1. Persoa que ten por oficio levar a correspondencia dun lugar a outro.
   • Exemplo: Meu sogro agardaba sempre impaciente a chegada do correo.
     
     
2. Servizo público que ten por obxecto o transporte da correspondencia oficial e privada.
   • Exemplo: Correo aéreo.
     
     
3. Conxunto de medios materiais e de persoal dedicados a esta actividade.
   • Exemplo: Os traballadores de correos foron á folga. Fun a oficina de correo a selar e expedir unha carta.
     
     
4. Conxunto das cartas, telegramas, etc., que se mandan e reciben por correo.
   • Exemplo: O reparto do correo.
     
     

Observacións

Na 4ª acepción seu sinónimo é correspondencia.