desobstruír

Galego

Verbo transitivo

desobstruír

1. Quitar [de algo] o que o atasca.
   • Sinónimos: desatascar, desatoar, desatrabancar, desatrancar, desatuír, desbloquear, desentupir.
   • Antónimos: atascar, atoar, atrancar, atuír, bloquear, entupir, obstruír, trancar, tupir.

Conxugación

Verbo semirregular da 3ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	desobstruír
Xerundio	desobstruíndo
Participio	desobstruído, desobstruída, desobstruídos, desobstruídas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	desobstrúo	desobstrúes	desobstrúe	desobstruímos	desobstruídes	desobstrúen
	Copretérito	desobstruía	desobstruías	desobstruía	desobstruiamos	desobstruiades	desobstruían
	Pretérito	desobstruín	desobstruíches	desobstruíu	desobstruímos	desobstruístes	desobstruíron
	Antepretérito	desobstruíra	desobstruíras	desobstruíra	desobstruiramos	desobstruirades	desobstruíran
	Futuro	desobstruirei	desobstruirás	desobstruirá	desobstruiremos	desobstruiredes	desobstruirán
	Pospretérito	desobstruiría	desobstruirías	desobstruiría	desobstruiriamos	desobstruiriades	desobstruirían
Modo Subxuntivo	Presente	desobstrúa	desobstrúas	desobstrúa	desobstruamos	desobstruades	desobstrúan
	Pretérito	desobstruíse	desobstruíses	desobstruíse	desobstruísemos	desobstruísedes	desobstruísen
	Futuro	desobstruír	desobstruíres	desobstruír	desobstruírmos	desobstruírdes	desobstruíren
Modo Imperativo	Afirmativo		desobstrúe	desobstrúa1		desobstruíde	desobstrúan1
	Negativo		desobstrúas	desobstrúa1		desobstruades	desobstrúan1
Infinitivo conxugado		desobstruír	desobstruíres	desobstruír	desobstruírmos	desobstruírdes	desobstruíren

1 Vostede(s)