encetar

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués encetar, do latín inceptō, inceptāre ("comezar").

• Pronuncia: /enθeˈtaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

encetar

1. Empezar algo que está enteiro.

Termos relacionados

• enceto

Verbo pronominal

encetarse

1. Infectarse unha ferida.
   • Sinónimos: aborrecerse, asañarse, coller, gafarse.

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	encetar
Xerundio	encetando
Participio	encetado, encetada, encetados, encetadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	enceto	encetas	enceta	encetamos	encetades	encetan
	Copretérito	encetaba	encetabas	encetaba	encetabamos	encetabades	encetaban
	Pretérito	encetei	encetaches	encetou	encetamos	encetastes	encetaron
	Antepretérito	encetara	encetaras	encetara	encetaramos	encetarades	encetaran
	Futuro	encetarei	encetarás	encetará	encetaremos	encetaredes	encetarán
	Pospretérito	encetaría	encetarías	encetaría	encetariamos	encetariades	encetarían
Modo Subxuntivo	Presente	encete	encetes	encete	encetemos	encetedes	enceten
	Pretérito	encetase	encetases	encetase	encetásemos	encetásedes	encetasen
	Futuro	encetar	encetares	encetar	encetarmos	encetardes	encetaren
Modo Imperativo	Afirmativo		enceta	encete1	encetemos	encetade	enceten1
	Negativo		encetes	encete1	encetemos	encetedes	enceten1
Infinitivo conxugado		encetar	encetares	encetar	encetarmos	encetardes	encetaren

1 Vostede(s)