encoraxar

Galego

• Etimoloxía: de coraxe.

• Pronuncia: /eŋkoɾaˈʃaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

encoraxar

1. Dar coraxe.

Verbo pronominal

encoraxarse

1. Sentir coraxe.

Termos relacionados

• encoraxamento

Traducións

• Castelán: animar ^(es).
• Francés: encourager ^(fr)
• Inglés: encourage ^(en)
• Italiano: incoraggiare ^(it)
• Portugués: encorajar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	encoraxar
Xerundio	encoraxando
Participio	encoraxado, encoraxada, encoraxados, encoraxadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	encoraxo	encoraxas	encoraxa	encoraxamos	encoraxades	encoraxan
	Copretérito	encoraxaba	encoraxabas	encoraxaba	encoraxabamos	encoraxabades	encoraxaban
	Pretérito	encoraxei	encoraxaches	encoraxou	encoraxamos	encoraxastes	encoraxaron
	Antepretérito	encoraxara	encoraxaras	encoraxara	encoraxaramos	encoraxarades	encoraxaran
	Futuro	encoraxarei	encoraxarás	encoraxará	encoraxaremos	encoraxaredes	encoraxarán
	Pospretérito	encoraxaría	encoraxarías	encoraxaría	encoraxariamos	encoraxariades	encoraxarían
Modo Subxuntivo	Presente	encoraxe	encoraxes	encoraxe	encoraxemos	encoraxedes	encoraxen
	Pretérito	encoraxase	encoraxases	encoraxase	encoraxásemos	encoraxásedes	encoraxasen
	Futuro	encoraxar	encoraxares	encoraxar	encoraxarmos	encoraxardes	encoraxaren
Modo Imperativo	Afirmativo		encoraxa	encoraxe1	encoraxemos	encoraxade	encoraxen1
	Negativo		encoraxes	encoraxe1	encoraxemos	encoraxedes	encoraxen1
Infinitivo conxugado		encoraxar	encoraxares	encoraxar	encoraxarmos	encoraxardes	encoraxaren

1 Vostede(s)