enfeudar
Galego
- Pronuncia: /eɱfɛwˈðaɾ/ (AFI)
enfeudar
- (Historia) Feito de que na Idade Media un rei ou un nobre dé un territorio a alguén, un feudo.
- (Figurado) Suxeición dunha persoa á vontade doutra.
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
Infinitivo | enfeudar |
Xerundio | enfeudando |
Participio | enfeudado, enfeudada, enfeudados, enfeudadas |
1 Vostede(s) |