estaca
Galego
- Etimoloxía: do galego-portugués estaca, do latín medieval *stacca, probablemente do gótico *𐍃𐍄𐌰𐌺𐌰 (*staka), do protoxermánico *stakô, do protoindoeuropeo *(s)teg-.
- Pronuncia: /esˈtaka̝/ (AFI)
estaca (sg: estaca; pl: estacas)
- Pau para espetar na terra, ou outros usos.
- Sinónimos: espeque.
- (Arquitectura) Elemento construtivo utilizado para cimentación de obras.