evicción

Galego

• Etimoloxía: do latín evictîo.

• Pronuncia: /ɛβikˈθjoŋ/ (AFI)

Substantivo feminino

evicción (sg: evicción; pl: eviccións)

1. (Dereito) Privación dun cumprador do ben adquirido ou parte del como consecuencia dalgún dereito anterior á compra.

Traducións

• Alemán: Eviktion ^(de)
• Castelán: evicción ^(es).
• Catalán: evicció ^(ca)
• Francés: éviction ^(fr)
• Inglés: eviction ^(en)
• Italiano: evizione ^(it)
• Portugués: evicção ^(pt)
• Vasco: ebikzio ^(eu)

Castelán

• Etimoloxía: do latín evictîo.

Substantivo feminino

evicción (sg: evicción; pl: evicciones)

1. Evicción.